Herkes bir yol tutturmuşta gidiyor. Kimin ne yaptığı hiç belli değil. Bu nedenle bireylerin, kimseden beklentileri olmadan kendi ayakları üzerinde durmaları gerekmektedir.
Bunun için çok çalışıp, kendi bilgi ve becerilerimizi geliştirerek verimli olmayı, üretken ve güçlü olmayı denemeliyiz. Eğer vicdan sahibi isek çevremizde olana bitene de kayıtsız kalamayız. Gücümüzü ihtiyaç sahiplerinin gereksinimlerini karşılamaya yönelik kullanmamız ise, insani özelliklerimizi ortaya çıkarmamızı sağlayacaktır.
ALIP GİTTİĞİM
Kimin umurunda, kimin derdinde,
Şu yalan dünyaya gelip gittiğim.
Bazen gurbet elde, bazen sılada,
Dikenler üstünde kalıp gittiğim.
Çiğ yumurta pişmeyince soyulmaz,
Gönülden gelmeyen sevgi sayılmaz,
Belki duyulurda belki duyulmaz,
Zamanlı zamansız ölüp gittiğim.
Şu dünyada adam olmak suç oldu,
Toprağa karıştı terim hiç oldu,
Zamanla öğrendim hayli geç oldu,
Dost ile düşmanı bilip gittiğim.
Kimin ne haberi, ne bilgisi var,
Hayatta her cismin bir gölgesi var,
Aslında gerçekle ne ilgisi var,
Öyle bir hayale dalıp gittiğim.
Yekta Hoca, sabrım hoşgörüm bitti,
Candan sevdiklerim, eziyet etti,
Ne kimseyi üzdü, ne de incitti,
Gönül defterinden silip gittiğim.
YEŞİLCE. 14.05.2011. CUMARTESİ. SAAT 23.15.