Asılı Kaldım

Çoğu zaman öyle şeyler yaşar, öyle durumlarla karşılaşırız ki, ne yapacağımızı nere başvuracağımızı da bilemez duruma geliriz. Canımızdan bezer, isyan etme noktasına geliriz. Haklılığımızı dile getirmeye, kendimizi anlatmaya çalışırız. Ancak insanların karşılarındakini anlama gibi bir dertlerinin olmadığını hesaba katmayız. Nedense insanlar, kendi çıkarlarının dışında başka bir şeyle ilgilenmemekte, hatta başkalarına zarar vermekten de geri kalmamaktadırlar.

ASILI KALDIM

Sonu geldi direncimin,
Boğazıma kadar doldum.
İlkelerimin uğruna,
Mutsuzluğa mahkûm oldum.

Çoğalttım hep vere vere,
Deli gönlüm, yara bere,
Ayağım değmedi yere,
Havada asılı kaldım.

Unutmam arı hederi,
Nedir insanın ederi,
Ben bu şansı, bu kaderi,
Sanki çok aradım buldum.

Yüce dağa çıktığımda,
Gürül gürül aktığımda,
Geri dönüp baktığımda,
Ne yaşadım, nede öldüm.

Yekta Hoca, yüklerimden,
Yardıma yettiklerimden,
İyilik ettiklerimden,
Çoğunca yaralar aldım.

YEŞİLCE. 06.05.2011. CUMA. SAAT.16.00