Geçtin Karşıma

Pir Sultan Abdal; “ İlle dostun gülü yaralar beni.” Demiyor mu? İşte aynen öyle. İnsan, ayrıcalık gösterdiği, değer verdiği, sevdiği kişiden, doğal olarak değer görmek, itibar görmek isteyebilir. Vefasızlık olursa da sitemde bulunabilir ve şikâyetini dile getirebilir. Sevdiğinin ilgisizliği ve vefasızlığı onu kırabilir, incitebilir. Gönüller kırılmış, sevenler incinmişse, gönül alma işi, yine o gönülü kırana ve sevdiğini incitene düşmektedir.

GEÇTİN KARŞIMA

El ile bir olup geçtin karşıma,
Ben sana kul kurban olmamış mıydım?
Sana ayrıcalık gösterdiğimden,
Ellerin ahını almamış mıydım?

Neyi aradın da neleri buldun.
Başımda taç iken şimdi el oldun.
Kimlerle paylaştın, kimlerle güldün.
Senin değerini bilmemiş miydim?

Zamanı gelmez mi, tersine göçün,
Kokusu burnumda verdiğin saçın,
Senin sevgin için, özlemin için,
Dağları, taşları, delmemiş miydim?

Yoruldum ellerin taşlamasıyla,
Sel olur yağmurun başlamasıyla,
Verdiğin mendilin işlemesiyle,
Gözünün yaşını silmemiş miydim?

Yekta Hoca, gökten yıldız mı kaymaz,
Kimse yedeğini aslından saymaz,
İnsanın her günü gününe uymaz,
Düşünce yanına gelmemiş miydim?

ŞAHİN TEPESİ. 22.12.2008. PAZARTESİ. 17.00.