İlginç Bulduklarım

Emekli olduktan sonra yılın bir bölümünü İstanbul’da, bir bölümünü de doğum yerim olan Yeşilce’de geçirmekteyim. Yani kışları İstanbul’da, yazları da Yeşilce’de yaşamımı sürdürüyorum. Gerek sağlık ve gerekse de diğer etkenlere bağlı olarak yıl içersinde nüfus kayıtlarım İstanbul ve Mesudiye arasında gidip gelmektedir.
Seçim öncesinde nüfus kayıtlarımı Mesudiye’ye aldırmak için nüfus idaresine gittiğimde yoğun bir kalabalığın olması beni hayretlere düşürdü. Çünkü adliye, mal müdürlüğü, milli eğitim müdürlüğü, tapu müdürlüğü ve kaymakamlık bomboşken, nüfus müdürlüğünün kapısındaki bu denli yoğunluğun olması da neyin nesiydi. Sıramı bekledim ve zamanım gelince doğum yerim ve ikamet ettiğim Yeşilce’ye nüfusumu aldırmak istediğimi söyledim. Sistemin yanıt vermediğini söylemeleri üzerine ertesi gün yeniden geldim.
Bu sefer de yanımda elektrik ve su faturalarının olması gerektiğini söylediler. O gün tekrar Yeşilce’ye döndüm. Ertesi gün su ve elektrik faturalarını alarak yeniden nüfus idaresinin yolunu tuttum. Faturaları gösterdiğimde; bu faturalar sizin üzerinize değil dediler. Gerçekten de faturalar yurt dışında çalışan oğlum Özgür’ün üzerineydi. Bunun üzerine nüfus memuruna;
“ Ya memur bey, ben oğlumun evinde ikamet edemez miyim? Bakın sizin bana verdiğiniz kimliğimde doğum yeri Yeşilce olarak yazıyor. Hatta geçen dönem ben Yeşilce’de beş yıl belediye başkanlığı yaptım. İsterseniz bütün Yeşilce’yi, hatta Mesudiye’yi size tanık olarak gösterebilirim. Ben Suriyeli değilim, Afganistanlı değilim.” deyince, memur da boynunu bükerek sessiz kalmak zorunda kaldı. Ne yapmam gerektiğini sorduğumda;
“ Başkanım en iyisi bir yakınınız var ise o ailenin reisi gelir, ‘Adı geçen şahıs bizim evde kalıyor.’ derse sizin nüfus kaydınızı buraya alabiliriz.” dedi. Kendi evim, baba ocağım dururken teyzemin eşine rica ederek ertesi gün tekrar nüfus idaresine geldik. Eniştemin beyanı üzerine bir haftalık mücadelenin sonunda Yeşilce nüfusuna kayıt olmayı sağladık. Bu durum karşısında; “Ben bu kadar sorun yaşarsam vatandaşın hali nice olur?” diye düşünmeye başladım.
Hal buysa bu memlekette; milyonlarca Suriyelinin, Afganlının ve diğer yabancı uyrukluların pasaportsuz, vizesiz, kimliksiz aylarca yıllarca denetimsiz ve özgür bir şekilde dolaştığını Mısırda sağır sultan bile biliyordu. Günü geldi bu memlekette; Ordu büyük şehir olsun diye nüfus müdürlerinin belde belde, köy köy dolaşarak orada bulunmayan insanları bile nüfusa kayıt etmek için seferber olduklarına da tanık olduk.
Nüfusumu Mesudiye’ye aldırmayı başardım ya, şöyle derin bir oh çekeyim derken, Yeşilce Muhtarının trafik ceza makbuzunu elime tutuşturması ile keyfim yeniden kaçtı. Beni Yeşilce nüfusuna yazmakta tereddüt eden devlet, söz konusu ceza ödemesi olunca eliyle koymuş gibi buluyordu.
Gerede Samsun yolu üzerinde 152 km hızla gittiğim tespit edilmişti. Erken ödersem % 25 indirimden yararlanabileceğim bildiriliyordu. Bunun üzerine tekrar Mesudiye’ye giderek devlete olan borcumu ödemek istedim. Ziraat bankasına uğradığımda üzerimde borç gözükmediği bilgisini aldım. Maliyeye sordum onlarda üzerimde borç gözükmediğini söylediler. Bunun üzerine PTT şubesine uğrayarak devlete olan borcumu ödemek istediğimi söyledim. Ptt müdürü baktı araştırdı ve üzerimde böyle bir borcun gözükmediğini söyledi. “Aradan bir hafta geçsin. En iyisi siz Cuma günü gelin belki o zamana kadar bu borç üzerinize işlenir.” dedi. Ben de teşekkür ederek oradan ayrıldım.
Cuma günü tekrar Mesudiye’ye geldim ve Ptt müdürünün yanına uğradım. Kendimi tanıtarak bir de kitabımı hediye ettim. Müdür beni çok iyi karşıladı. Böyle bir durumla ilk defa karşılaştığını söyledi. Bir yerlere telefon etti. Sonunda beyana dayalı olarak üzerimde borç gözükmemesine rağmen ödememi almaya karar verdi. Böylece bir sorun daha uzun uğraşlarım sonucu çözüme kavuşmuş oldu.
Sonucu daha önceden belli olan bir seçim sürecini de geride bıraktık. Ben, ne yazık ki seçilenlere diyemeyeceğim. Görev yerleri belirlenenlere ve görevlendirilenlere hayırlı olsun diyeceğim.

YEKTA AYDIN. MESUDİYE GAZETESİ 26.06.2018 TEMMUZ AYI KÖŞE YAZISI.