Gül Dalı

Ulusça barışa her zamankinden daha çok gereksinim duyduğumuz, Ortadoğu’nun da âdeta kan gölüne döndüğü şu günlerde, sanırım bu sevgi şiiri ilaç gibi gelecek. Sevginin olmadığı yerde güvensizlik olur. Sevginin olmadığı yerde kin, nefret ve düşmanlık olur. Sevginin olmadığı yerde bencillik, haksızlık, saygısızlık ve ötekileştirme olur. Sevginin olduğu yerdeyse hakça paylaşım vardır; huzur vardır, barış ve kardeşlik vardır.

SEVGİ

Sevgi tohumları alıp
Gönül bahçesine diktim;
Sevgiye ulaşmak için,
Şu dünyada neler çektim.

Meyvesi olgunlaşmadan,
Dalları kırılır oldu;
Kimseye söz geçmeyince,
Yüreğim yarılır oldu.

Kimse öğretmedi bize,
Sevmesini bilemedik;
Adam gibi yaşamanın,
Üstesinden gelemedik.

Sevmek sahiplenmek midir?
Vazgeçmek mi sevmek yoksa?
Sevgi pınarı koşulsuz,
Keşke gürül gürül aksa.

Bencillikten, kıskançlıktan,
Sevmeye sıra mı gelir?
Kavga çözüm değil aşka,
Her bir giren yara alır.

Yaşamak için öldürmek
Değil, üretmek gerekir;
Kendiliğinden olmaz ki,
Aşkı yaratmak gerekir.

Sevmekten vazgeçilir mi?
Gönül dinler mi ki ferman?
Acı çeken gönüllere,
Sevilen olur mu derman?

Sevgi karşılıksız çünkü,
Ondan katlanılır aşka;
Sevilenler kıymet bilmez,
Seven huzur bulsa keşke.

Sevgisiz geçen bir günü,
Yaşanılandan sayamam;
Ne kadar acı çeksem de
Sevdiklerime kıyamam.

Yekta Hoca sevmek haktır,
Kadir kıymet bilenlere;
Davetiyemi gerekir,
Dar günlerde gelenlere?

İstinye Park, 18.01.2010 Pazartesi, Saat 14.15