Yayla Yeli

İnsan yaşarken, nefes alırken, yerken içerken, otururken kalkarken bazen kendisiyle hesaplaşmalıdır. Kendi tutum ve davranışlarını, duygu ve düşüncelerini sorgulamalıdır. Akıl ve vicdan muhasebesi yapmalıdır. İnsan, ancak bu şekilde olgunlaşır ve makul bir düzeye gelir.
Duygularımız elbette olacaktır. Ancak aklımızın rehberliğine de gereksinim duyacağız. Bestesini de yaptığım şiirimi umarım beğenirsiniz.

DELİ GÖNÜL

Şikâyetin nedir ey deli gönül?
Mecnuna dönerken bana mı sordun?
Yükseklerden uçar yere konmazdın,
Savrulup inerken bana mı sordun?

Sular seller akmaz kuru çayında,
Kimler gelir, kimler kalır kıyında?
Ağustos ayında, temmuz ayında,
Buz kesip donarken bana mı sordun?

İçerden içeri yandıran sevdan,
Kendi kendini de kandıran sevdan,
Saman alevini andıran sevdan,
Yanıp da sönerken bana mı sordun?

İnsanoğlu bakmaz kendi işine,
Aylar yıllar geçer boşu boşuna;
Gün olur seninde gelir başına,
Elleri kınarken bana mı sordun?

Yekta Hoca dalıp gittim dünlere,
Arkalardan yer açılmaz önlere;
Delip geçen, gelip geçen günlere,
Boşuna yanarken bana mı sordun?

İstinye Park, 20.11.2013